donderdag 10 oktober 2013

Komt een schilderij bij de dokter...Over exposeren in wachtkamers etc

Komt een schilderij bij de dokter...

Over exposeren in wachtkamers etc.


Exposeren in wachtkamers verspreid zich als een virus

Je hoort en ziet het steeds meer: Exposeren in wachtkamers van dokterspraktijken, exposeren in ziekenhuizen etc. Het is redelijk populair bij de medische stand omdat het op een voordelige manier de kale, meestal steriel witte muren van een broodnodig kleurtje voorziet. En kunstenaars zien er een manier in om hun kunst aan de man te brengen, iets wat in deze moeilijke tijd voor kunst verkopen toch al behoorlijk lastig is.

Werkt dat?

Er zijn verschillende bemiddelaars in deze wereld actief. Uiteraard met een goed verhaal naar de kunstenaar. Maar het is de vraag of die verhalen nu wel zo juichend moeten zijn.

Erg divers publiek

Het publiek in dergelijke ruimtes is behoorlijk divers. Natuurlijk zullen er kunstliefhebbers tussen zitten maar de kans is groot dat zij vanwege een al dan niet ernstige kwaal in de ruimte zitten en niet om eens uitgebreid van de tentoongestelde kunstwerken te komen genieten.

Vrolijke kunst zonder boodschap graag!

Mensen in wachtkamers zijn ziek. Of ze begeleiden een zieke. Anders zaten ze daar niet. Het laatste waar zieke mensen op zitten te wachten zijn moeilijke, sombere schilderijen of werken met een boodschap. Goede kunst roept emoties en associaties op. En het gevaar dat die associatie in een dergelijke omgeving negatief is, is groot.

Fleurig en kleurig

Wat dan natuurlijk wel kan werken zijn dus fleurige en kleurige kunstwerken, bij voorkeur abstract zodat niemand zich een buil kan vallen over hetgeen erop afgebeeld is. Of stillevens en bloemen. Die geven ook niet al te veel aanstoot. Een stilleven met een schedel is dan wellicht iets te confronterend, dus dat liever niet doen.

Iemand die zit te wachten wil naar huis

De kans dat iemand die uit de spreekkamer komt teruggaat naar de wachtkamer om nog eens naar dat mooie schilderij te gaan kijken dat daar hing is niet groot. Men is ofwel opgelucht ofwel gedeprimeerd, afhankelijk van de van de arts ontvangen boodschap.

En men wil naar huis. Mensen in wachtkamers willen naar huis. Zo leuk is het soms zeer lang zitten te wachten, bladerend in een "Libelle" van april 2007 en een gescheurd nummer van "arts en auto" nu ook weer niet.

De boel opvrolijken is natuurlijk wel leuk

Kortom, het is leuk als ze je als kunstenaar vragen om de sombere boel wat op te komen vrolijken met je kunstwerken, maar verwacht geen verkopen. Daar is het gewoon het publiek niet naar. En de stemming van dat zelfde publiek is er al helemaal niet naar.

Herinnert u zich later de namen onder de schilderijen?

En de naamsbekendheid dan? Hoeveel mensen zouden na een indringend gesprek met een arts de naam die onder het schilderij stond (als het er al staat, meestal niet) nog herinneren? Wanneer zat u het laatst in een wachtkamer? Daar hing vast kunst aan de muur. Maar wist u later nog van wie?

De kans op beschadiging is kleiner dan in hotels

Het grote voordeel ten opzichte van bijvoorbeeld het exposeren in hotels is dat het er hier allemaal wat rustiger en gedisciplineerder aan toe gaat. En de kans dat de kunstwerken ooit weer onbeschadigd retour komen is aanzienlijk groter.

Exposeren in wachtkamers doe je voor je plezier. Verder niet.

Kortom, exposeren in ziekenhuizen en wachtkamers moet je uit een vorm van menslievendheid doen. Meer niet. Vaak geven locale kranten er nog wel enige aandacht aan. En dat is dan meegenomen qua exposure.


vrijdag 4 oktober 2013

Kunst verkopen in een galerie

Verkopen via een galerie

Galeries zijn er in alle soorten en maten

Kunstgaleries zijn er natuurlijk in allerlei soorten en maten. Sommige zijn zo groot dat het wel een museum lijkt, andere beslaan slechts een paar vierkante meter en hebben slechts enkele stukken. In dat laatste geval is het meestal puur een liefhebberij van de eigenaar.


Er zijn galeries voor verschillende doelgroepen

Naast de grootte van de galerie is er de doelgroep die bediend wordt. Deze is grofweg in twee delen op te splitsen, namelijk de kunst die gekocht wordt door kunstliefhebbers (gewoon omdat men het mooi vindt) en de kunst die vanwege de naam van de kunstenaar gekocht wordt als geldbelegging.Vaak vinden we in de grote galeries vooral de kunst voor geldbelegging en in de kleine de kunst voor de liefhebber maar uitzonderingen bevestigen ook hier de regel.

Exposeren in een grote galerie

Voor een kunstenaar die het (nog) niet zover heeft geschopt dat hij/zij als belegging wordt aangekocht is het nagenoeg onmogelijk om bij de grotere (en bekendere) galeries binnen te komen tenzij de kunstenaar een enorme hoeveelheid geld meeneemt. De muurprijs (de prijs om een schilderij op te mogen hangen) is vaak indrukwekkend hoog.

Grote galeries voor kunstenaars die naam hebben gemaakt

Dat betekent automatisch dat ook de kunst die er moet komen te hangen behoorlijk duur moet zijn. En de kopers voor dure kunst van kunstenaars die nog geen naam gemaakt hebben zijn schaars. Verkoop je tegen alle verwachtingen in toch iets, dan rekent de galerie meestal tussen de 30 en 50% provisie. Kortom, je mag als kunstenaar een vrij afwijzende houding verwachten.

Exposeren in een kleinere galerie

Dat betekent dat je als kunstenaar afhankelijk bent van de kleinere galerie. Die rekent in het algemeen wat schappelijker muurprijzen en provisie. Sommige galeries trekken de huurprijs van de verkoopprovisie af. zodat je of een muurprijs of verkoopprovisie betaalt maar nooit beide. Dit kan een interessante tussenoplossing opleveren waarbij kunstenaar en galerie het verkooprisico volledig delen. Als kunstenaar mag je in elk geval een grote betrokkenheid bij je werk verwachten. De eigenaren van dit soort kleinere galeries doen het meestal niet om het geld (het is meestal al mooi als het kostendekkend is) maar puur uit liefhebberij. Ga er maar rustig van uit dat een galerie die voor minder dan €100.000 euro in voorraad heeft, er echt niet van kan leven.

Wat mag u verwachten?

Een galerie regelt de expositie, zorgt voor toezicht, publicaties, persberichten en dergelijke. Daarnaast beschikken ze meestal over een omvangrijke klantenkring die benaderd wordt bij een expositie. Sommige leveren boeken, kaarten of websites mee. Het inschakelen van een actieve galerie zorgt er voor dat je er als kunstenaar eigenlijk geen omkijken naar hebt. Uiteraard verschilt dit dienstenaanbod tussen de verschillende galeries. Ook een opening met een spreker of andere bijzonderheid wordt vaak door de galerie geregeld, Omdat een groot deel van de verkoop op de opening gebeurt is een opening zeer aan te raden,

Ik betaal niet om te poseren!

Een groeiend probleem voor deze kleine galeries is dat sommige kunstenaars weigeren om mee te betalen om hun werk te laten zien. Sommige galeries accepteren in zo'n geval wel enkele werken maar tot een volwaardige expositie met alle hierboven genoemde voordelen op het gebied van exposure etc. zal het dan nooit gaan komen. Verder zal de galeriehouder heel kritisch zijn en steeds meer naar de verkoopbaarheid van het werk gaan kijken. Een beginnend kunstenaar die niet meebetaalt zal het in de meeste gevallen niet redden om ergens binnen te komen op deze basis of zijn werk moet wel zeer imponerend zijn.

Een goede samenwerking kan vruchtbaar en nuttig zijn

En dat is jammer want een goede samenwerking tussen galerie en kunstenaar kan zeer vruchtbaar voor beiden zijn. Dus zeker bij beginnende kunstenaars die nog niet van hun werk kunnen leven is maar de grote vraag of deze vorm van bezuiniging op de expositiekosten niet heel sterk tegen hen keert  Probeer liever een deal te sluiten waar u beiden voordeel van hebt. Dat kan bijna altijd.

Betalen met een kunstwerk

Als het echt niet gaat qua kosten, probeer dan een vorm van ruilhandel. Zie het dat je het eens wordt met de galeriehouder over betaling in natura door het leveren van een geschikt kunstwerk. Dan kost het geen geld maar levert wel de voordelen van een "normale" expositie.

Zoek een galerie waar iets mee te regelen valt

Zoek daarom altijd een galerie waarmee het klikt en waar dus wel iets mee te regelen valt. Is die klik er vanaf het begin niet, dan is het maar de vraag of het verstandig is om als kunstenaar bij die galerie te exposeren, maar omgekeerd zal een galerie bij het ontbreken van chemie ook niet snel geneigd zijn om een expositie te organiseren waarbij de galerie maar moet afwachten of er enige verdienste aan vast zit.

De galerie koopt zelf in bij kunstenaars

Een vrij zeldzaam voorkomende maar wel bestaande variant is die, waarbij de galerie het werk van de kunstenaar inkoopt en daarna zelf de verkoopprijs bepaalt. Dat kan interessant zijn als kunstenaar omdat je zeker weet dat er sprake van omzet is. Maar reken er wel op dat u zeker niet het volle pond zult ontvangen. Immers, de galeriehouder wenst ook beleg op zijn boterham en moet er dus vrij zeker van zijn dat hij een behoorlijke marge kan realiseren. Ook zal de galeriehouder dit pas gaan doen als u enige naam hebt gemaakt. Of u krijgt een extreem laag bedrag voor uw werk aangeboden.

Ontwikkelingen in de online galeries

En dan zijn er nog de online-expositiemogelijkheden waar we binnenkort op terug gaan komen. Wel kunnen we op voorhand zeggen dat bij normale online-galeries of via eigen websites de kans op enige serieuze verkoop minimaal is. Bij speciale online galeries  is deze kans aanzienlijk groter en kan door het wereldwijde bereik met de beoordelingsmogelijkheid op werkelijke grootte zelfs wel eens groter zijn dan welke plaatselijke of landelijke galerie dan ook. Er zijn voorbeelden waar online verkoop goed loopt, maar dat zijn uitzonderingen die in het betreffende artikel beschreven zijn.

Er kan misschien meer dan gedacht

Kortom, het verkopen van uw kunst via een galerie is op vele manieren mogelijk maar het is ook een wereld met eigen gebruiken. Maar er geldt ook dat er meestal meer kan dan u denkt.


zondag 29 september 2013

Kunst verkopen via een website is vrijwel onmogelijk

Internet heeft geen emotie


Kunst verkopen via een kunstwebsite is lastig tot onmogelijk. Dat heeft vooral te maken met het feit dat internet geen mogelijkheden heeft tot het overbrengen van emotie. En kunst is tenslotte pure emotie.

Een fotootje van een paar vierkante centimeter kan onmogelijk de imposante indruk van een groot schilderij weergeven. Dat moet je op je af laten komen. Je moet er aan voelen, aan ruiken. Je moet de emotie ondergaan. En dan zal de begeerte om het te bezitten vanzelf wel komen.

Een product dat hier sterk aan tegemoet komt is Imocca de onlinegalerie van Galerie Mocca. Maar de meeste websites hebben de mogelijkheden van IMocca domweg niet.




En via veilingsites wordt aardig verkocht. Maar dan wel via prijzen dat de kunstenaar blij mag zijn als hij of zij de kosten van het doek en de verf er uit krijgt. Dat schiet ook niet echt op.

Is een website voor een kunstenaar dan helemaal niet nuttig? Jazeker wel, heel nuttig zelfs. En dan vooral als visitekaartje. Of liever gezegd als een verlengstuk daarvan.

Een website is namelijk wel heel geschikt om een indruk te geven van uw werk of uw portfolio. En daar fungeert het als visitekaartje.

Een dergelijke site moet wel aan een aantal eisen voldoen. Zo moet deze er niet al te goedkoop uitzien. U geeft toch geen visitekaartje met kreukels en koffievlekken?

Een ander punt is reclame op een website. Natuurlijk, het kan. En je ziet het ook heel vaak. Is het reclame voor het netwerk waar een site deel van uitmaakt dan is het nog verdedigbaar omdat de reclame de website indirect ten goede komt, maar gewone productreclame of reclame in de sfeer van "wilt u ook zo'n gratis website" werkt niet altijd even goed.

Straal altijd uit dat u echt serieus met uw website met uw werk bezig bent. Als u het kennelijk niet echt serieus neemt, waarom zou iemand anders dat dan wel doen?

Bij Mainport Art Productions werkt men al jaren met het verstrekken van gratis (inderdaad, met reclame) of zeer voordelige websites (zonder reclame) en wat toch duidelijk werd was dat de kennis van de doorsnee kunstenaar met betrekking tot websites zeer beperkt is.

Men overschat gruwelijk de kennis die nodig is om een website te maken. Tegenwoordig kan iedereen die weet hoe je op internet kunt komen een website maken. De kennis is zelfs zo gering dat men zich die in één dag eigen kan maken. Inclusief de kennis om de site later uit te bouwen en/of er onderhoud op te plegen.

Ook de zogenaamd zo moeilijke internetmarketing is vooral een kwestie van gezond verstand gebruiken en niet achter allerlei hypes aanrennen. 

Daarom heeft Kunsd*) enkele eigen workshops ontwikkeld. In één dag leert u een volwaardige website maken die u daarna gewoon kunt gaan gebruiken. Dus voor een paar tientjes beschikt u niet alleen over een prima kunstwebsite maar ook over de kennis om er optimaal mee om te gaan. Kortom, iets wat eigenlijk geen enkele serieuze kunstenaar mag missen.


UPDATE 1 feb 2014

Dit stukje lokte, net als meer artikelen op de weblog een aantal positieve en negatieve reacties op. Er waren een tweetal kunstenaars die juist heel goed via internet verkochten. Één beweert ruim 180 werken in twee jaar verkocht te hebben. Na een uitgebreid gesprek bleken er een aantal opmerkelijke overeenkomsten te zijn:

1. Beide sites waren volledig Engelstalig.
2. Beide sites verkochten figuratieve kunst, voor 90% typisch Hollandsche landschappen
3. Beide sites verkochten meestal kleinere werken, maximaal 40 x 50 cm, met een enkele uitschieter
4. Beide hadden een grote klantenkring onder ge-emigreerde Nederlanders
5. Beiden publiceerden zeer veel persoonlijke informatie op Facebook, die vaak op geen enkele manier aan hun kunst gerelateerd was maar waardoor er wel een band met de "vrienden" op Facebook ontstond.

Dus wilt u gaan verkopen via internet? Doe hier dan uw voordeel mee.









dinsdag 24 september 2013

Hoe zorg je voor wat omzet in de wereld van de beeldende kunst?

Hoe zorg je voor wat omzet in de wereld van de beeldende kunst?


Het is voor de meeste kunstenaars niet zo eenvoudig om hun kunst te verkopen. Zelfs doorgewinterde kunstkopers zijn vaak aarzelend om de eerste te zijn die werk van een bepaalde kunstenaar gaan kopen. Zeker als het onbekende kunstenaars zijn die niet zo aan de weg timmeren. En of dat nog niet problematisch genoeg is, het is nog veel moeilijker om iets aan mensen te verkopen die zelf geen echte kunstverzamelaars zijn.

Maar op het moment dat u iets verkocht hebt zal het een stuk eenvoudiger worden om daarna weer iets te verkopen.

Maakt u ook zulke lelijke dingen?


Veel kunstenaars twijfelen constant aan zichzelf en aan het werk dat zij maken, zeker als ze autodidact zijn. Niet daar verder ook maar iets mis mee is. Het is buitengewoon belangrijk dat u nooit gaat twijfelen aan uzelf op het gebied van uw creativiteit en uw vaardigheid, zelfs als u er geen kans toe ziet om er ook maar iets van te verkopen. Er zijn vele redenen waarom mensen geen kunst kopen. En die hebben niets met uzelf of het werk dat maakt te maken.

Dat heeft te maken met hun kennis op het gebied van kunst, hun zelfvertrouwen, een onbestemd gevoel dat hun kennis op het gebied van kunst niet is wat die zou moeten zijn en misschien wel de belangrijkste reden: "Wat anderen ervan vinden, ofwel krijg je erg veel kritiek op je aankoop?"

Wat zal een ander er wel niet van vinden?

Veel mensen in de kunstwereld, of ze nu net beginnen of er al langer in rondlopen, maken zich er zorgen over wat anderen van hun aankoop zullen zeggen. De angst om uitgelachen te worden bij de aankoop van een kunstwerk, bijvoorbeeld door collega's, vrienden en bekenden is groot. Vooral bij abstract "dat mijn zoontje van drie ook kan maken" is de kans op dat soort knullige opmerkingen groot. Eigenlijk typeert het alleen maar degene die de uitspraak doet. Verder helemaal niemand


Kopers onderschatten altijd het werk van de kunstenaar

De koper van uw werk zal nooit volledig bevatten wat u in uw werk hebt gelegd. De tijd die er in zit. De energie die het gekost heeft. De waardering zal nooit 100% zijn en dat maakt het voor hen moeilijk om hun aankoop uit te leggen aan anderen. Of om de prijs die men er voor neergelegd heeft te rechtvaardigen,

Hier hebben we een heel belangrijk punt te pakken als we het hebben over de verkoopmogelijkheden van kunst. Het is van het grootste belang dat u uw kopers een handvat geeft om hun aankoop zo te verkopen, dat de omgeving jaloers wordt in plaats dat de hilariteit de boventoon voert.

Leg uw werk uit

Leg daarom uit wat er in uw werk steekt, waarom het bijzonder is, waarom u het op deze manier gemaakt hebt. Geef hen een antwoord op de domme opmerkingen van anderen. Een antwoord met harde argumenten waarmee men elke discussie kan winnen. Als u de onzekerheid van de klant en -nog erger- de angst om "af te gaan" kunt overwinnen hebt u de kans op verkoop van uw werk enorm vergroot.

Als u niet echt weet waar u beginnen moet dan zijn hier een paar tips die kunnen helpen om mensen tot bewonderaars van uw werk te maken. Om ze in een later stadium tot verdedigers en ambassadeurs van uw werk te maken!

Vertel over uw successen en verkopen

Vertel ze dus gewoon lekker onbescheiden hoe goed uw werk is.

Voordat u begint om hen met deze flinke uitspraken te bestoken, moet u de mensen kunnen laten zien dat het kopen van uw kunstwerken echt iets is waaraan ze nooit mogen twijfelen. Vertel over andere verzamelaars die uw werk gekocht hebben. Vertel wat voor soort mensen dat waren. Vertel hoe lang het duurde voor men tot een beslissing kwam. Laat foto's zien hoe die werken bij iemand op de muur uitkomen.

Laat men uw kunst in eigen omgeving kunnen bekijken

Over foto's gesproken, bijvoorbeeld in een catalogus of op een website: Zorg er altijd voor dat er ook een foto van een werk is in de soort omgeving waar dat werk moet komen. Alleen een foto zegt helemaal niets. Die heeft geen omgeving, geen context. En dus zegt het niets. Maak het levendig. Maak het herkenbaar.

Dit soort voorbewerking laat uw mogelijke koper zien dat ze bezig zijn om net als die anderen voor hen een goede aankoop te doen. En dat ze niet bezig zijn om hun duur verdiende geld in rommel te steken wat ze straks alleen maar hoongelach op gaat leveren.

Maak anders een paar foto's bij vrienden of kennissen met uw werk aan hun muur. Geef desnoods het schilderij cadeau als het een goede promotiefoto oplevert. Zoveel out-of-the-pocket money kost dan nu ook weer niet.

Wees altijd eerlijk. Dat loont. 

Gaat dat allemaal echt niet lukken, blijf dan altijd eerlijk tegenover de klant. Vertel hen eerlijk dat ze de eerste zijn en dat u hun moed en smaak bewondert. Doe iets aan de prijs met als argument dat u het zo waardeert dan men uw werk wil aanschaffen. Eerlijkheid werkt in dit soort gevallen gewoon het beste.

Bouw een band op met de koper

Maar als u de mogelijkheden hebt, vertel anecdotes. Vertel over uzelf en over uw kunst. Vertel grappige verhalen over uw eerste verkooppogingen. Probeer een band met de mogelijke kopers op te bouwen. En dat lukt niet door een enorme afstand in te nemen.

Vertel ook over de prijs en hoe die tot stand gekomen is. Vertel over soortgelijke kunstenaars als uzelf en hoe die hun werk geprijsd hebben. En waarom. Vertel wat verzamelaars aanspreekt in uw werk.

Exposure En wat u altijd moet doen is vertellen over de mogelijkheden die u gehad hebt om uw werk te laten zien. Vertel over beurzen, galeries en eventuele onderscheidingen die uw werk gehad heeft.

Probeer deze tips uit. U zult zien dat ze werken


dinsdag 17 september 2013

Hopelijk gaat mijn schilderij kapot..Over exposeren in grote Hotels

Hopelijk gaat mijn schilderij kapot...Over exposeren in grote Hotels


Kunst in de horeca. Is dat wat?

Steeds meer hotels en ander horeca-gelegenheden bieden mogelijkheden om kunst aan de wand te hangen. Er komen ook steeds meer "bemiddelaars" die de hotelier de zorgen en de werkzaamheden uit handen nemen. Dat doen ze uiteraard niet voor niets.

Er komen niet alleen kunstliefhebbers in hotels

Het probleem met dit soort exposities is, dat het hier om "schieten met hagel" op klanten gaat. Tenslotte is lang niet iedereen die het hotel bezoekt in kunst geïnteresseerd. En zal er slechts af en toe een liefhebber tussen zitten.

De kans op een mogelijke koper is klein

Dat zorgt er voor dat er alleen een kleine kans op een potentiële koper is op een locatie waar heel, heel veel mensen komen. Dan komen we terecht bij de grote hotels en congrescentra waar duizenden mensen per week komen. Daar moeten wel een fors aantal kopers tussen zitten, toch?

Opbrengst komt vooral uit verzekeringsgeld

Uit de cijfers van één der grootste centra in het zuiden van het land blijkt volgens een woordvoerder echter iets heel anders. Voor zover men weet halen kunstenaars hun enige omzet in het congrescentrum uit het feit dat er tijdens een leuke avond nog wel eens een kunstwerk sneuvelt dat dan door de verzekering wordt betaald. Iets waar het hotel een vermogen aan verzekeringspremie voor betaalt want de verzekering is ook niet gek.

Hoe je zou moeten kopen weet niemand

Opmerkelijk genoeg weet niemand van het personeel de vraag te beantwoorden wat je moet doen als je een kunstwerk wilt kopen. Zelfs een bereidwillig telefoontje met deze vraag naar de directie geeft geen uitsluitsel. Die denken dat de bemiddelaar dat wel zal weten maar hoe die bereikt zou moeten worden weet ook niemand...

Naamsbekendheid? Naar wie? 

Maar de grote naamsbekendheid dan die een dergelijke expositie met zich mee brengt? Nou, dat zou in principe kunnen als er ten eerste naambordjes bij de werken zouden zijn en ten tweede iemand die zou lezen. Om over de dronken congresgangers die elke avond de bordjes verhangen bij de kunstwerken in de gang maar te zwijgen. Dus een goede kans dat u pronkt met de veren van een ander. Of een ander met uw veren. Dat is dan natuurlijk ook goed mogelijk. Volgens de zegsman is het in elk geval zo dat men 's morgens vroeg alle beeldhouwwerken weer even terug gaat zetten waar ze de vorige dag nog stonden.

Exposeren in hotel is vooral leuk voor de kunstenaar zelf

Kortom, exposeren in een groot hotel of congrescentrum kan misschien wel leuk zijn maar is wel beslist iets waar je als kunstenaar eens heel goed over na moet denken. Het plezier is psychologisch en vooral goed voor het zellfvertrouwen en de eigendunk, Verkopen zit er in het algemeen gesproken niet in. Naamsbekendheid alleen als de naambordjes "aard en nagelvast" aan de muur zitten. Nou ja, als er veel gesloopt wordt haal je als kunstenaar in elk geval een leuke omzet. Zorg dus bij voorkeur voor een plaatsje vlak bij de bar...


vrijdag 30 augustus 2013

Deelnemen aan kunstmarkten

Deelnemen aan kunstmarkten


Elk dorp heeft wel een kunstmarkt

Elk dorp met een kerk en drie boerderijen heeft tegenwoordig een kunstmarkt. Heel mooi natuurlijk, want het brengt mensen in contact met allerlei kunstvormen en dat kan natuurlijk nooit kwaad. In de praktijk bestaat overigens een heel groot deel van de aangeboden waren uit sieraden in allerlei vormen en maten.


Gaan we kunst kopen of wat tijd doden?

Als we het eerdere artikel over kunstkopers erbij halen dat we eerder hebben gezien, dan zien we dat we hier weliswaar met geïnteresseerden te maken hebben maar ook met veel mensen die eens over de markt lopen bij wijze van tijdsverdrijf. Als er kopers bij zijn, moeten we die vinden in de categorie van de impulskopers.

Impulskopers zoeken herkenbare kunst

Impulskopers zijn mensen die graag iets herkenbaars hebben dat ze zo aan de wand kunnen hangen. Dat betekent dus geen moeilijke onderwerpen als naakten of abstract, tenzij het gewoon een heel fleurig werk is dat in een moderne huiskamer tot zijn recht kan komen. Portretten van onbekenden zijn ook vaak lastig aan de man te brengen.

De prijs moet direct uit de portemonnee gehaald kunnen worden

Naast de herkenbaarheid dient ook de prijs geschikt te zijn voor een impulsaankoop. Een kunstwerk van vele honderden euro's vraagt een meer afgewogen koop. Daar wil men rustig over na kunnen denken en er nog eens op terugkomen. Dus een prijs waar men niet te veel over na moet denken is noodzakelijk.Voor de meeste mensen betekent dat toch een maximum dat ergens tussen de 100 en 200 euro ligt. Daarboven vraagt het wat meer nadenken.

Het formaat moet direct mee te nemen zijn

Het vorige punt, de prijs betekent ook dat we met redelijk hanteerbare formaten aan de gang moeten. Een 50x60 is voor die prijs nog wel te maken maar een 80x80 en groter wordt niet alleen slecht hanteerbaar maar ook te duur. En als kunstenaar verdien je er dan te weinig aan.

Trek de aandacht

Een goede aandachtstrekker is meestal om niet statisch achter een kraam te gaan staan maar iets te doen. Bijvoorbeeld een schilderijtje maken. Niet te snel natuurlijk want dan krijgen de mogelijke kopers het idee dat het allemaal zoveel werk niet is en betalen ze er niet meer voor...

Pas uw werk aan aan de kunstmarkt

Deelname aan een kunstmarkt kan dus leuk zijn maar het is eigenlijk maar voor beperkte werken geschikt.




donderdag 29 augustus 2013

Klantgerichte kunst?

Klantgerichte kunst

Een zakelijke aanpak is niet zo moeilijk

Bij een bedrijf dat zaken doet via een economisch model is het allemaal niet echt moeilijk. Je laat een marktonderzoek doen naar de behoefte van de mensen naar jouw product, je laat een prijs bepalen waartegen mensen bereid zijn om je product te kopen, je begint met de productie en je hebt omzet en een inkomen.

Een zakelijke producent past zich aan de vraag van de klant aan

In zijn algemeenheid heb je bij de meeste producerende bedrijven te maken een productie die zich aan de vraag aanpast. Niemand gaat immers geld steken in de ontwikkeling van een product dat niets op zal gaan leveren. Alleen zwaar gesubsidieerde bedrijven of onderdelen van de overheid zelf zullen dat doen.



Kunstenaars die zich aan de markt aanpassen zijn er niet veel

Het wordt een ander verhaal als je in de beeldende kunst zit. Er zijn maar heel weinig kunstenaars die zich aan de vraag van de markt aanpassen. Deze kunstenaars worden vaak wat minachtend "broodschilders" genoemd.

Veel kunstenaars bepalen zelf wel wat ze mooi vinden en wat ze willen maken. Of daar dan ook een markt voor is, dat is iets waar men zich totaal niet druk over maakt.

Benadering is ook niet altijd rationeel

"mijn kunst is zo goed, die verkoopt zichzelf wel" is iets wat regelmatig te beluisteren valt. Dat is misschien in het gevoel van de kunstenaar best waar en ook nog goed te verdedigen maar het is de vraag of de mogelijke koper er ook zo over denkt.

Vraag en aanbod samenbrengen kan lastig zijn

Het maakt het er voor een kunsthandelaar of galerie op deze manier niet simpeler op om vraag en aanbod bij elkaar te brengen. Wellicht zijn deze vrijdenkende kunstenaars veel beter af met een eigen verkoopkanaal.  






woensdag 28 augustus 2013

Kunst verkopen of toch liever niet?

Kunst verkopen of toch liever niet?


Volgens sommige marketingmensen maakt het niet echt uit wat je verkoopt en zijn de principes universeel. Of dat een ferrari, een bos wortelen of een schilderij is doet er volgens hen niet echt toe. Het is echter de vraag of dat in de kunstwereld ook zo is.




Marketing in de kunst kan flink anders zijn

Kopen en verkopen is vaak een rationeel proces waarbij koper en verkoper precies weten wat ze willen en wat ze voor hun aankoop overhebben. In de kunstwereld ligt dat wat minder rationeel en economisch. Voor de kant van de koper geldt dat deze vooral op gevoel koopt (tenzij hij handelaar of belegger is) en voor de verkoper geldt dat deze op zich wel wil verkopen maar verkoopt hij niet dan is dat ook prima.

Met mag duidelijk zijn dat deze behoorlijk van het gebruikelijke afwijkende manier van handelen een behoorlijk eigen benadering vraagt van het verkopen van kunst.

De redenen dat veel kunstenaars niet zo met verkopen bezig zijn zijn:

- geld is meestal geen argument. Hoewel er maar heel weinig kunstenaars zijn die van hun kunstuitingen kunnen leven zijn er voldoende met een partner die hen financieel ondersteunt of met een uitkering van een gemeente.

- kunstenaars vinden hun werk vaak niet in geld uit te drukken en ervaren een geldbedrag soms bijna als een soort van "belediging" van hun werk

- veel kunstenaars hebben een emotionele band met hun werk wat het voor hen lastig maakt om daar afstand van te doen. Ook niet voor geld.

Economisch handelen is niet altijd eenvoudig

Het in gang zetten en vooral houden van een economisch koop en verkoopproces op deze basis is uiteraard lastig. De gangbare verkoopmodellen, bijvoorbeeld via een galerie, voldoen ook niet meer op alle punten. En waarschijnlijk is dat dan ook één van de redenen dat er zoveel manieren zijn waarop kunst aan de man wordt gebracht.

Bovengenoemde aspecten van de kunstwereld zijn in elk geval iets om goed rekening mee te houden bij iedereen die iets in deze kunsthandel doet.


maandag 26 augustus 2013

Online kunstveilingen, doen of niet?

Online kunstveilingen

De komst van kunstveilingen op internet

Als er iemand met iets nieuws komt op internet betekent dat in het algemeen dat anderen er direct bovenop springen om het te imiteren. Dat is ook een verschijnsel dat we zien bij de zogenaamde kunstveilingen waar er vrij plotseling een flink aantal van op het internet zijn verschenen.

De opbrengst is vaak erg laag

Het voornaamste wat direct opvalt bij deze veilingen is de prijs die uiteindelijk wordt behaald. Sommige veilingsites vermelden ook een "galerieprijs" waarvoor het kunstwerk in hun galerie te kopen is en we zien niet zelden dat de verkoop onder de tien procent van deze galerieprijs blijft. Dan is dus ofwel die galerieprijs niet erg realistisch ofwel de verkoopprijs is ver onder de maat.

Publiciteit kan een goede reden zijn

Nu kunnen er redenen zijn voor een kunstenaar om het werk min of meer weg te geven. Dat is in feite de situatie op het moment dat je voor de kosten van de verf en doek verkoopt via de veilingsite. Het geeft zeker enige publiciteit en mogelijk wat naamsbekendheid. Indien er inzicht is in de biedende partijen dan vinden we daar een aantal handelaren terug die op het laatste moment van de veiling een koopje binnenhalen. Dus die naamsbekendheid komt vooral bij deze handelaren terecht. En die kennen je dan vooral als iemand die erg gemakkelijk met de opbrengst van de kunstwerken omspringt. Iets wat men later beslist zal weten te gebruiken. Ondergetekende handelt ook in kunst en houdt deze prijzen die bepaalde kunstenaars hier halen dan ook nauwkeurig bij...En die zijn er meer...En dat heeft zeer negatieve gevolgen voor de kunstenaar:

Duurder verkopen wordt wel lastiger

De keerzijde van deze veilingen voor de kunstenaar is dan ook dat het erg moeilijk wordt om je werk voor meer te verkopen. Gelukkig is het aantal mensen dat kennis heeft van deze extreem lage prijzen tot nu toe nog wel beperkt, maar als het nieuws bekender wordt dan heb je als kunstenaar echt een groot probleem.

Hoe vergroot je de waarde van je kunst?

Elke marketingspecialist kan je vertellen dat je vanaf een hoge vraagprijs wel kunt zakken, maar dat het vrijwel onmogelijk is om vanaf een lage vraagprijs weer te stijgen. Dit laatste kan alleen als er iets dat substantieel de waarde verhoogt aan het te verkopen product is toegevoegd. En dat zal met kunst zelden of nooit het geval zijn.

Je duwt je marktwaarde omlaag als je niet uitkijkt

En zeg nu zelf: Waarom zou een galerie het risico nemen om een werk van 500 euro in de verkoop te nemen als een vergelijkbaar werk van dezelfde kunstenaar voor vier tientjes te krijgen is via een online veilingsite?

Let op de reden waarom je verkoopt via een online kunstveiling

Kortom, voor een kunstenaar kan het verkopen via een veilingsite op korte termijn wat zakgeld opleveren. En dat kan een hele valide reden zijn. Maar zoek dan wel een site die een realistische minimumprijs hanteert en de prijsstelling niet aan een paar handelaren overlaat die bij 10% van de waarde ook afhaken.


Ook een kunstenaar heeft eigenwaarde. En die moet hij of zij hier niet mee te grabbel gooien. Wil je naamsbekendheid en wil je van je overtollige werk af, overweeg dan deelname aan een veiling voor een goed doel. Dan zal dat alleen maar positieve consequenties hebben.


woensdag 14 augustus 2013

Klanten, bezoekers en kopers

Klanten, bezoekers en kopers

Hoe zien de kunstkopers er uit?

Belangrijk is natuurlijk is bij het verkopen van kunst de klant. Reden dus om maar eens naar die klanten te gaan kijken. We kunnen de klanten groep bijvoorbeeld als volgt indelen:

1. Liefhebbers die gewoon dingen aan de wand willen die ze zelf mooi vinden zonder al te veel samenhang.

2. Beleggers, op zoek naar materiaal waar een winstgroei mogelijk kan zijn.

3. Kunstkenners die bezig zijn met het opbouwen van een verzameling.

4. Handelaren, op zoek naar een koopje dat met winst weer te verkopen is.

5. Impulskopers die met voldoende geld toevallig ergens tegenaan lopen.

6. Bedrijven die iets goeds aan de wand willen hebben.

Die groepen potentiële kunstkopers gaan we nu maar eens bekijken.

1. Liefhebbers

Liefhebbers vinden het fijn om zich te omringen met kunstwerken waar ze iets bij voelen. Vaak zit er niet echt veel lijn in. Het plezier aan de werken staat voorop. Omdat er vooral om het plezier wordt gekocht is de prijs wel een bepalende factor. En die is natuurlijk niet voor iedereen even relevant. Maar zeer dure kunst is aan deze groep vaak lastig te verkopen. Maar redelijk geprijsd, min of toegankelijk materiaal is vaak relatief gemakkelijk te verkopen.

2. Beleggers

Beleggers kijken meestal vooral naar de "naam" van de maker van het kunstwerk omdat de kunstenaar meestal de meest bepalende factor voor de toekomstige waardestijging is. Beleggers vinden we dan ook vooral in de galeries die gespecialiseerd zijn in werk gericht op deze groep. Denk aan duurder materiaal. De toegankelijkheid speelt meestal een secundaire rol.

3. Kunstkenners

Kunstkenners zijn meestal verzamelaars die geen loshangend materiaal kopen maar materiaal dat in een bepaald stroming, periode of "school" valt. Hiertoe hebben ze vaak een eigen netwerk, niet alleen onder kunstenaars die ze vaak persoonlijk kennen maar ook bepaalde galeries. Het is geen groep die we als koper op de kunstmarkt aan zullen treffen.

4. Handelaren

Een wat lastige groep is de handelaar op zoek naar koopjes. Deze zal het achterste van zijn tong niet laten zien. Hij is niet echt geïnteresseerd in het onderwerp van het schilderij. De naam speelt een rol als hij het goedkoop kan krijgen. Kortom, een wat ongrijpbaar persoon waar moeilijk op geanticipeerd kan worden qua verkoop

5. Impulskopers

Impulskopers zien bij een winkel, in de etalage van een galerie, op een kunstmarkt en dergelijke iets wat ze mooi vinden. Iets wat ze domweg aanspreekt en dat ze dan ook rustig meenemen als het binnen het budget past. Een duur werk is niet geschikt voor impulsaankopen omdat men er veel te lang over na moet denken. Niemand koopt iets duurs zonder overleg met een partner etc. Impulskopers lokken we dus met niet te dure, opvallende maar toch toegankelijke werken. De impulskoper is de ideale klant voor de kunstmarkt en ook de etalage van de galerie zal op hem gericht ingericht moeten zijn.

6. Bedrijven


Bedrijven zoeken vaak naar grotere, min of meer imposante werken om indruk te maken op klanten, bezoekers en personeelsleden. Er wordt meestal niet zozeer voor beleggingsdoeleinden gekocht, tenzij het gaat om wat bijzonders voor de directiekamer. Belangrijk is dat het indrukwekkend is. Grote, vooral abstracte werken zijn dan ook aan bedrijven relatief gemakkelijk te slijten omdat je er als bedrijf ook nooit een buil aan zult vallen. Het is ook werk dat men bij je in het bedrijf verwacht.




dinsdag 13 augustus 2013

Inleiding kunst verkopen

Inleiding kunst verkopen


Kunst verkopen? Hoe doe je dat?

Kunstenaars die van hun werk moeten of willen leven zullen toch een manier moeten vinden om hun werk aan de man te brengen.

Kunst verkopen via een galerie?

Kunst verkopen kan natuurlijk op de manier die  al sinds Rembrandt al wordt gebruikt, namelijk de galerie waar het werk komt te hangen om dat aan belangstellenden en vooral mogelijke kopers te laten zien.

Er zijn vele galeries waar je kunst verkopen kunt

Het aanbod aan galeries is groot. Sommige galeries zijn gespecialiseerd, sommige stellen hele hoge eisen, zowel qua exposanten als qua kopend publiek, anderen proberen juist een vorm van laagdrempeligheid te krijgen om kunt voor grotere groepen toegankelijk te maken.

Inleiding kunst verkopen

Sommige galeries zijn prijzig

Daarnaast vragen veel galeries forse commissies, tot de helft van de verkooppprijs aan toe. Dat maakt de werken enorm duur als de kunstenaar er zelf ook nog iets aan verdienen wil.

Ook wordt er vaak een huurprijs of ook wel muurprijs gevraagd, al dan niet met een mogelijkheid van verrekenen bij een mogelijke verkoop.

De match tussen galerie en kunstenaar kan soms beter. 

Door de verschillende eisen van de kunstenaars en de eisen van de galeries is een goede "match" tussen galerie en kunstenaar zeker niet gegarandeerd. In dat geval is uitwijken naar een andere galerie of het zoeken van andere wegen om de kunst aan de man te brengen nog niet zo'n slechte oplossing

Exposeren op alternatieve plaatsen


Men gaat exposeren op alternatieve plaatsen, zoals bij wachtkamers van doktoren, ziekenhuizen en dergelijke. Ook hotels, restaurants en andere horecagelegenheden zijn populair.

Goedkope oplossingen als kunstroutes

Dan is de mogelijkheid van de kunstroute, atelierroute en andere manieren om bezoekers naar het eigen atelier te krijgen. Lekker goedkoop, want je zet de deur open en je hebt verder geen kosten.

De kunstmarkt om kunst te verkopen

Veel plaatsen organiseren in de zomermaanden kunstmarkten waarbij een kraam gehuurd kan worden waar de kunstwerken verkocht worden. Het aanbod is vaak heel divers en de kwaliteit zeer wisselend.

En natuurlijk internet. Toch?

En zo zijn er meer manieren om kunst te verkopen die op dit weblog uitgebreid aan bod zullen gaan komen.

En internet? Dat hebben we nog niet behandeld. De reden daarvoor is, dat er zoveel voors en tegens zijn met betrekking tot de handel in kunst op internet dat hier heel veel over te zeggen valt. Dat gaan we op dit weblog dan ook nog uitgebreid doen.