donderdag 29 augustus 2013

Klantgerichte kunst?

Klantgerichte kunst

Een zakelijke aanpak is niet zo moeilijk

Bij een bedrijf dat zaken doet via een economisch model is het allemaal niet echt moeilijk. Je laat een marktonderzoek doen naar de behoefte van de mensen naar jouw product, je laat een prijs bepalen waartegen mensen bereid zijn om je product te kopen, je begint met de productie en je hebt omzet en een inkomen.

Een zakelijke producent past zich aan de vraag van de klant aan

In zijn algemeenheid heb je bij de meeste producerende bedrijven te maken een productie die zich aan de vraag aanpast. Niemand gaat immers geld steken in de ontwikkeling van een product dat niets op zal gaan leveren. Alleen zwaar gesubsidieerde bedrijven of onderdelen van de overheid zelf zullen dat doen.



Kunstenaars die zich aan de markt aanpassen zijn er niet veel

Het wordt een ander verhaal als je in de beeldende kunst zit. Er zijn maar heel weinig kunstenaars die zich aan de vraag van de markt aanpassen. Deze kunstenaars worden vaak wat minachtend "broodschilders" genoemd.

Veel kunstenaars bepalen zelf wel wat ze mooi vinden en wat ze willen maken. Of daar dan ook een markt voor is, dat is iets waar men zich totaal niet druk over maakt.

Benadering is ook niet altijd rationeel

"mijn kunst is zo goed, die verkoopt zichzelf wel" is iets wat regelmatig te beluisteren valt. Dat is misschien in het gevoel van de kunstenaar best waar en ook nog goed te verdedigen maar het is de vraag of de mogelijke koper er ook zo over denkt.

Vraag en aanbod samenbrengen kan lastig zijn

Het maakt het er voor een kunsthandelaar of galerie op deze manier niet simpeler op om vraag en aanbod bij elkaar te brengen. Wellicht zijn deze vrijdenkende kunstenaars veel beter af met een eigen verkoopkanaal.